“En ipse stat post parietem nostrum. Paries est divisio quam primum peccatum statuit inter mentem nostram et faciem divinam, excludens nos a clara et pura eius contemplatione, Isa. 59 a, Exo. 33 g, 1Cor 14 g: per speculum, Num. 24: videbo eum sed non proprie, Iob 36 f: intuetur procul, scilicet enigmatice et obscure. Post istum parietem quasi stat dilectus quando, prout permittit divisio ista, ad nos dignanter acceditm quia mentibus contemplativis, quasi per medium istius parietis obscuri, quasdam aperturas, lumini interni baiulas, dispensa mente indulget. [...] Vel parietem intellige nature nostre obicem, quia Adam, etiam ante peccatum non vidit Deum per speciem sed per speculum sive enigmate, id est de luto generis nostri interiecto.” C II, 2 D (80).
Nincsenek megjegyzések:
Megjegyzés küldése